Woohoo weekend!

Voila, de kop is eraf. De eerste week voltijds werken zit erop. Belangrijkste bevindingen na een volledige week werken: moe, moe-er, moe-st! Elke dag 8 uur slapen en toch doodop tegen de namiddag en avond. Heb vandaag dankzij mijn ventje lekker kunnen uitslapen van 22u30 tot 9u00. En het deed deugd! Smurf vergt blijkbaar toch meer van m'n lichaam dan ik soms denk. Woensdag 19 september (toeval o toeval: tevens de verwachte bevallingsdatum van 'freggel' indertijd) mogen we smurfke eindelijk nog eens bewonderen. We tellen af!

Maar het was ook een leuke werkweek. Het doet deugd om weer bezig te zijn en onder collega's te zijn.

En voor Nora was het ook een drukke maar geslaagde week. Drie dagen bij tante Nikske en tante Detje en twee dagen bij de meter. Zij vindt het allemaal wel plezant: bij de ene is het feest wegens de vele andere kindjes (deze week trouwens geen/weinig kindjes pijn gedaan!) en uiteraard ook door de enthousiaste tantes! Bij de andere is het feest wegens de exclusieve aandacht én verwennerij ;)
Haar afzetten bij de onthaalmoeder verloopt zonder traantjes. Integendeel, als ze de andere kindjes en het speelgoed 'gespot' heeft, kijkt ze nog nauwelijk om naar de mama...
Als ik haar achterlaat bij mijn moeder komen er meestal wel wat traantjes bij te pas, maar die zijn ook weer heel snel over.

Alleszins, als ik ze na een werkdag ga halen, reageert ze zowel bij de meter als bij de 'tantes' wel steeds even enthousiast: in sneltempo en met een big smile kruipt ze op me af en trekt ze zich recht tot ik haar in m'n armen neem :) Iets waar ik elke werkdag enorm naar uitkijk!

Vrijdagavond was het trouwens receptie bij de onthaalmoeders. Tante Nikske (en familie) zijn verhuisd en dus ook Nora's opvang-en speelgebied was sinds juni verhuisd. En gisteren werd dit gevierd met een drankje en een hapje. Heel leuk om de andere mama's (en enkele papa's) eens wat langer te zien en te spreken. En ook leuk om wat uitgebreidere verhaaltjes te horen over ons patatje. Want ook daar haalt ze grappige stoten uit blijkbaar. Zo vertelde tante Detje in geuren en kleuren hoe ze Nora gisteren plots kwijt waren en ze haar even plots terugvonden: 'geplet' tussen een opbergkast in de speelruimte en een matrasje dat tegen de muur staat: een erg klein, smal (en moeilijk bereikbaar) plaatsje. Daar zat ze op haar dooie gemakske te chillen...
De twee tantes hebben blijkbaar staan lachen met tranen in de ogen! :) Er zijn gelukkig ook foto's van getrokken maar die krijgen we pas als Nora uit de opvang vertrekt... En dat is al heel snel jammer genoeg: begin november zijn we (normaalgezien) verhuisd en zal ze naar een mini-creche gaan in Heldergem. De tantes zullen Nora misschien missen, maar wij (en vooral Nora!) zullen hen ook missen!
Maar soit, dat zijn zorgen voor binnen een kleine twee maanden.

Meer gaan werken betekent uiteraard ook minder tijd voor het huishouden. En dat heb ik deze week ook mogen ondervinden! Ik denk dat het niet slecht is om ons toch een beetje te organiseren en een schemaatje van 'huishoudelijke taakjes van de dag' op te stellen.
Eerste taak: Nora leren helpen in het huishouden! :) Dat ze maar een beetje gewend wordt aan de stofzuiger. Jong geleerd is oud gedaan:



Al lijkt ze nog niet écht enthousiast :)