Geen woorden, maar beelden.
Enkele kiekjes van onze leefruimte:
Nora heeft het bad en haar speel'hoekje' alleszins al goedgekeurd.
Ook eten in de nieuwe keuken vindt ze wel ok. Vooral als het wat donker is en ze haar eigen spiegelbeeld in het raam ziet: dolle pret! Op de foto lijkt het trouwens of ze zelf eet maar dat is slechts de halve waarheid: als je haar een gevuld lepeltje aangeeft, neemt ze het flink over, brengt het naar haar mond, hapt perfect en geeft het dan ostentatief terug om opnieuw te laten vullen. Liever lui dan moe? :)
Maandag 5 november was het haar eerste dag in de nieuwe mini-creche en ze was er helemaal klaar voor:
En hoe was haar eerste dag in de Melkherberg : prima!
Ook al klampte ze zich aanvankelijk vast aan mama en leek ze even in paniek toen mama wegging, tijd om te wenen had ze niet. Een van de twee kinderverzorgsters, Leen, probeerde haar af te leiden met speelgoed en dat lukte nog ook. Waardoor mama al met een geruster hart kon vertrekken naar haar werk. En hoewel ik de ganse dag superbenieuwd was naar hoe onze patat het daar deed, ik heb me kunnen bedwingen en heb niét gebeld.
Vol spanning haar 's avonds gaan halen en Leen was erg enthousiast: Nora had helemaal geen probleem om zich aan te passen aan de nieuwe omgeving, integendeel. Ze was vrijwel meteen gefascineerd door alle speelgoed, door de vele kindjes en aan tafel deed ze direct mee 'onnozel' (zingen, op tafel stampen,...) met de grotere kindjes. In de voormiddag slechts 50 minuten geslapen (ze had nog veel te veel te doen en te zien) maar in de namiddag een mooie 2u en een kwartje geslapen.
Enfin, het deed enorm deugd om te horen dat onze pruts zich meteen thuis voelde in de Melkherberg.
De kinderverzorgsters Leen en Melissa hebben dat alvast super gedaan, waarvoor nen dikke merci!
De 'deadline' voor Nora om te kunnen stappen nadert trouwens met rasse schreden (aanstaande zaterdag). En ik vrees dat ze het niet zal halen ;)
Met voldoende motivatie (meestal als we haar lokken met eten - alweer erg pedagogisch verantwoord :p ) doet ze moeite om een 4tal stapjes alleen te zetten, maar meestal zoekt ze nog 'the easy way' en zoekt ze steun of kruipt ze. Alleen staan doet ze wel vaker en vaker. Nuja, waarom moeilijk en traag (stappen) als het makkelijk en snel (kruipen) gaat natuurlijk?
4 opmerkingen:
aan een vinger stapt ze wel traag maar zeker.'k hoop dat het donderdag en vrijdag niet regent ,dan kunnen we veel buiten stappen wat Nora heel leuk vindt.
Héél mooi jullie huis! En zoveel licht en plaats! Een ideale plek voor Nora om erin op te groeien :)
EN? EN? Stapt ze?
Nope Njet Noppes.
Madame is liever lui dan moe (ze heeft het van geen vreemde(n) :D).
Hoewel kruipen mij soms veel vermoeiender lijkt dan stappen.
Ze zet nu wel al eens 5 a 6 stapjes alleen als ze 'zicht' heeft op iets of iemand om op te steunen, ipv 4 a 5 stapjes! Woohoo!
Een reactie posten