33 weken

Nog anderhalve maand en ons gezinnetje krijgt uitbreiding. Het wordt steeds spannender! Ongelofelijk hoe snel deze zwangerschap voorbij gaat vergeleken met toen ik zwanger was van Nora. En hoe anders we het allemaal beleven. We zijn uiteraard even blij, evenveel in spanning, maar toch... Ik ben er alleszins minder actief mee bezig. Ik heb nauwelijks in zwangerschapsboeken gelezen of gekeken, ik heb - mea culpa - veel minder buikfoto's getrokken en ik heb - opnieuw mea culpa - nu geen zwangerschapsdagboekje bijgehouden. Jammer en eigenlijk niet fair t.o.v. ons komend kindje. Ik ga wél wekelijks een logboekje bijhouden van grote en kleine, spectaculaire en banale dingetjes gedurende het eerste levensjaar. Ik heb dit van Nora ook en ik vind het nu al leuk om af en toe eens in te bladeren. Vooral bizar hoe snel ik nu al sommige dingen vergeten ben.

Soms vraag ik me af of we dat tweede mensje ook anders gaan beleven eens het er is. Waarschijnlijk wel. Anders, niet minder of slechter natuurlijk. Maar het is nu eenmaal realiteit dat hij/zij, anders dan bij Nora indertijd, niet de enige of de eerste is. Wat resulteert in minder tijd, minder energie, misschien ietsje minder verwondering bij de verschillende mijlpaaltjes? Uiteraard niét minder liefde of blijdschap.
Ik hoor alleszins van veel ouders met minstens 2 kindjes dat het 'anders' is.
Time will tell!

Ons smurfje doet het trouwens uitstekend in mama's buik. Het groeit goed, heel goed. Op 29, 5 w (drietal weken geleden) woog onze pruts 1470 gr.
De gynaecologe heeft al een paar keer gezegd dat het opnieuw een flinke baby zal worden. Nora woog 3895 gr, zal de volgende de kaap van de 4 kg halen? *hmmpf* :)
En bewegen dat dat kind doet! Er gaat geen half uur voorbij zonder beweging. Anders dan bij Nora, heb ik me nog geen enkele keer moeten concentreren of wachten op beweging omdat ik al een tijdje niets voelde. Allemaal heel plezant en geruststellend uiteraard. Hoewel de stampen/tuimelingen/draaibewegingen soms (vaak zelfs) onaangenaam aanvoelen, af en toe tot het pijnlijke toe. Ik kan ook perfect voelen (en zien!) of het de poep is die aan het shaken is of de voetjes die aan het trappelen zijn of de rug die een andere positie aan het zoeken is. En soms kriebelingen van de handjes onderaan.

Iets minder leuk is de beginnende bekkeninstabiliteit waar ik last van heb: pijn thv bekken en rug bij zitten, staan, stappen, draaien in bed, soms hevig, soms draaglijk. Vooral bij lang stilzitten of -liggen, rechtstaan en beginnen stappen, verloopt vaak moeizaam en pijnlijk. Net een oud kreupel madammeke :)
Allemaal normale, geen ernstige dingen gelukkig. Ik zal er vooral moeten op letten voldoende te slapen en te rusten, want vermoeidheid maakt de klachten duidelijk erger.
Nog 6 weken werken! Pfffjew! Het zal aftellen worden.

Tot slot nog een grappig (bloot!) fotootje.
Blijkbaar heb ik 's nachts onze kleine beweeglijke smurf willen intomen door m'n hand op mijn buik te leggen.
Met dit als resultaat toen ik in de spiegel keek: