Vieze virussen

Al sinds eind oktober sukkelt Nora met haar luchtwegen. Een weekje fel hoesten en verkouden, dan een kleine week beter en dan weer opnieuw slechter. En dit een drietal keer na elkaar. Begin vorige week was ze opnieuw fel verkouden, vanaf woensdag weer veel beter. Maar maandag terug fel beginnen hoesten, wat koorts en lastiger dan anders. Haar hoestbuien waren echt niet meer om aan te horen; een vettige diepe vieze hoest.

Dus dan eindelijk toch maar eens naar de kinderarts geweest vandaag. Ik had misschien al eerder moeten gaan, maar bon, beroepsmisvorming enzo :)

Ik heb een dagje omstandigheidsverlof genomen en afspraak bij de pediater was om 15u45. Een dagje alleen met ons patatje dus. En ook al was ze beetje ziekjes, ik heb er toch van genoten. Het was wel een druk dagje. Zeker met een redelijk dikke buik en 6 maand zwanger zijnde *puf*.
's Morgens eerst Nora uitgebreid in bad gestoken, dan naar de Colruyt (gelukkig lagen er druifjes om te proeven waarmee ik Nora regelmatig wat kon sussen), dan een béétje groentenpap gegeten en dan - eindelijk - bedje in. Tussen de talrijke hoestbuien door heeft ze toch een kleine 2 uurtjes kunnen slapen. Nadien naar de kinderarts waar we heel snel binnen mochten (ik was nochtans voorbereid op lang vertoeven in de wachtzaal: ik had speelgoed, koekjes en stukjes fruit mee...) en waar Nora zich heel gewillig liet onderzoeken *trots*. Thuis gauw nog wat fruit laten eten dat gelukkig meer in de smaak viel dan de groentjes en dan weer hup naar buiten naar de apotheker: in den donkeren, door de wind en lichte regen. Toch wel een klein half uur binnengeweest bij apotheker (veel volk, grote bestelling) alwaar onze kleine muis opnieuw superflink was! Ze zat wel een beetje wezenloos voor zich uit te staren in haar buggy en bij elke hoestbui keken de andere klanten vol medelijden naar 't arm schaapke. Terug thuis boterhammetje gegeten en gespeeld tot papa thuis kwam.

Maar bon, bij de kinderarts geweest dus.

Het verdict: een ferme virale bronchiolitis, vocht achter de trommelvliezen maar geen echte ontsteking, een loopneusje (voorlopig nog waterig slijm) en aftjes op haar tong (ocharme).
De behandeling: aerosol!
3 keer/dag. Gedurende 1 week en dan afbouwen.
Aerosollen. Bah. Iets wat ik zo lang mogelijk wou uitstellen en waarvan ik hoopte dat wij (en vooral Nora) ervan gespaard zou blijven. Maar neen dus.

Voor haar avondflesje hebben we dat - superantiek, lomp, luid - machine uitgetest. Nora op de schoot van mama, dvd van Tik Tak opgezet, mama haar GSM in haar handen gestopt en terwijl machine aan het draaien was, waren mama en papa liedjes aan het zingen. Voor een buitenstaander een ongetwijfeld grappig tafereel, maar voor Nora net ietsje minder. Ze protesteerde hevig en probeerde constant het maskertje weg te duwen. Begrijpelijk natuurlijk.

De volgende foto is gemaakt op een kort moment dat ze even niet protesteerde: