Ziek

Het is hier al een tijdje stilletjes. Op de blog dan welteverstaan. Hier in huis is het eerder druk, hectisch en lawaaierig.

En dat is allemaal te wijten aan die venijnige beestjes - virussen en bacteriën genaamd - die toch o zo goed zijn om kleine kindjes hun weerstand op te bouwen.
Fijn!

Nora is er serieus door geveld. Eerst meer dan een maand af en aan hoesten en verkouden zonder koorts of erg ziek te zijn. Door het aanslepen ervan en door de hoest die toch erg vettig begon te worden toch naar kinderarts geweest en aerosol voorgeschreven gekregen (zie eerder berichtje).

De hoest verbeterde erg goed door de aerosol maar afgelopen zondag (na een 4tal dagen aerosollen) begon ze plots koorts te krijgen. Schommelend tussen de 39 en 40°C. Niet niets dus. Ze zakte wel als we Perdolan of Junifen gaven, maar jammer genoeg steeg ze weer even snel als de medicamentjes uitgewerkt waren. Toen ze dinsdagavond nog steeds koorts maakte tot 40°C nog eens kinderarts gebeld en we mochten starten met antibiotica. Joepie...

Sinds gisterenmiddag slikt onze kleine, slappe, zieke, (af en toe/vaak LASTIGE) patat amoxicilline. Als het tegen vrijdagmiddag niet beter is, moeten we longfoto laten nemen.
Deze morgen had ze gelukkig nog maar 38.5 °C koorts.

Hopelijk is ze tegen van 't weekend als herboren!

Want het is geen lachertje. Ofwel loopt (of eerder 'ligt') ze heel suf en slapkes en kan ze nauwelijks lachen. Ofwel heeft ze plotse hysterische huilbuien, variërend tussen 5 en 15 minuten waarbij ze ontroostbaar is en niéts helpt. Integendeel, elke poging om haar af te leiden wordt beantwoord met hevig slaan en wegduwen.
Nuja, allemaal heel bergijpelijk natuurlijk. 't Schaap heeft koorts, last en waarschijnlijk pijn. Hoe zouden we zelf zijn?
Maar voor ons wel supervermoeiend en frustrerend soms. En volgende winter zitten we waarschijnlijk wel eens met twéé zieke patatjes opgescheept. Help o help!

Enfin, we mogen nog van geluk spreken dat het waarschijnlijk/hopelijk allemaal gefikst is met wat antibiotica en ze niet moet opgenomen worden in het ziekenhuis ofzo...

En ze heeft een deadline om te recupereren, want zaterdag willen we zo graag naar de kerstmarkt in Gent! :)

P.S. Junifen is een ferm pepmiddelke naar onze bescheiden mening. Een half uurtje nadat ze die appelsienachtige stroop heeft opgepeuzeld (ze vindt het nog lekker ook), is het alsof ze verse Duracell batterijtjes gekregen heeft. Ze is dan supervrolijk, hyperactief en als ze stapt is het alsof ze zattekes is. Goei spul :)