Eindelijk thuis!

Vandaag start mijn zwangerschapsverlof, jippie!
Het is toch een grote opluchting. Het gaan werken begon behoorlijk lastig te worden, vooral de drukke ochtendrush - ik heb sowieso al een ochtendhumeur, je wil niet weten hoe dit de laatste weken was - en de niet zo comfortabele autoritten was ik meer dan kotsbeu.

Ook al ben ik blij dat ik thuis ben, die laatste werkdag voelde ook heel raar aan. Ik ben nu thuis tot eind augustus (z-e-s m-a-a-n-d-e-n!) dus ben ik wel een lange tijd 'off work'. Ik denk dat ik het ergens toch ook wel een beetje ga missen.

Maar nu nog absoluut niet!

Om te zorgen dat ik echt nog wat rust heb, blijft Nora naar de opvang gaan (ofwel naar de crèche ofwel naar haar meter: ze amuseert zich daar te pletter). Ik ben dus 'home alone' vandaag en volgende week. En ook al ga ik onze patat missen, ik geniet ervan. Uitslapen! (ook al is dit tegenwoordig maximum tot 9u - dat was vroeger wat anders) Op het gemak opstaan, rustig ontbijten, genieten van de rust, ons huisje ... en vooral genieten van de stilte voor de storm...

Binnen maximum 3 weekjes zitten we hier met 2 patatjes. Een verdubbeling in kindjes dus, maar ik ben ervan overtuigd dat de drukte en het werk meer dan dubbel zal zijn (de rust en slaap dan weer wat minder)... Maar ik reken erop dat het plezier en het geluk even groot blijft als nu (veel groter kan het namelijk niet meer worden volgens mij)!
We kijken alleszins superhard uit naar ons tweede wondertje.

Maar eerst nog een paar dagen rust!

@smurf: goesting om, laat ons zeggen, op 1 maart je nestje te verlaten? Afgesproken? :)