Zalige zondag

Gisteren was het een erg drukke dag. Ik had 's avonds enkele collega's (in totaal waren we met 13) uitgenodigd voor een house-warmingfeestje. Een drankje, een hapje (leve gourmet), een babbeltje, een rondleidinkje en vooral gezellig samenzijn.
Al bij al had ik het voorbereidingswerk toch wat onderschat en was het haasten haasten haasten om alles op tijd klaar te krijgen. Ook een beetje mijn fout: ik wil het allemaal soms een beetje té perfect hebben ;) Voor het feestje begon, had ik al behoorlijk last van mijn rug en ribben.
Gelukkig heb ik een superventje dat fantastisch geholpen heeft tijdens de voorbereiding en op de avond zelf. Maar het bleef soms een beetje moeilijk om enkel maar te genieten. Ik was me (waarschijnlijk te) vaak aan het afvragen of alles wel in orde was en of iedereen het naar wens had enz.
Maar! Het was wél erg gezellig en plezant hoor!
Nog eens merci aan al die collegaatjes ;)

Ik was tegelijkertijd ook wel blij toen ik mijn bedje zag. Ook maar pas nadat ik het over mijn hart kreeg om Jurgen de boel te laten opruimen. Ik ben namelijk zo een controlefreakje (soms!) dat ik normaalgezien pas kan gaan slapen als zo goed als alles weer mooi opgeruimd is... En meestal doe ik het dan liever zelf... :D Maar mijne schat heeft dat ook prima gedaan! ;)

Vandaag echter was zalig rustig. Eerst en vooral de ontlading van de stress en drukte van gisteren. Het was echt genieten. Genieten van mijn ventje en onze dochter. Genieten van niets te moéten doen. Genieten van een zalige lange douche zonder mij te moeten haasten. Genieten van het bezoek van den bompa. Van de pannenkoekjes (à la meter Kris) met ijs en warme chocoladesaus (à la papa). Van de korte frisse deugddoende wandeling. En genieten van het vooruitzicht van maandag en dinsdag verlof! Morgen een dagje 'tijd en rust voor mezelf' (Nora gaat bij de meter...*). En dinsdag weer een dagje met ons drietjes: papa heeft een snipperdagje genomen. Goede vooruitzichten dus!

Vandaag ook gemerkt dat onze patat volop verandert. Ze brabbelt nog meer, soms denken we nieuwe woordjes te herkennen**. Ze begrijpt ook steeds meer en meer en voert eenvoudige opdrachtjes uit. Echt super en indrukwekkend om die interactie steeds meer te zien groeien en groeien. Eten en drinken doet ze liever helemaal alleen. En ze doet dat goed! Zelfs bompa was onder de indruk. Ze speelt graag met mama en papa hun voeten/schoenen en een simpele witte handdoek is goed voor minstens een half uur speelplezier (zie foto's)!




* Ik heb eerlijk gezegd niet lang getwijfeld om Nora te 'dumpen', ook al ben ik thuis. Heb echt nood aan een beetje rust, kunnen doen 'wat ik wil', lekker relaxed. Kan ik ook eens doorwerken aan de doopsuiker en andere voorbereidingen. Die nood is er trouwens niet alleen omdat ik hoogzwanger ben. Ook niet-zwanger heb ik soms nood aan een dagje voor mezelf, al is het maar om het huishouden wat bijgewerkt te krijgen. Nochtans zijn de (schuld)gevoelens die Maaike hier mooi beschrijft me absoluut niét vreemd, integendeel. En ook ik weet zeker dat Nora zich te pletter amuseert bij meterke en/of in de creche.

** Nieuwe 'woordjes' zijn: "manee" (= maar neen), "wat" (= water, dénken we), "baba" (= baby)